„Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory.” (J 2, 10) – tak starosta na weselu w Kanie Galilejskiej komentuje zaistniałą sytuację, pewnie nawet nieświadomy cudu, który nastąpił. Po prostu z pochwałą, ale też pewnym zdziwieniem, odnosi się do Pana Młodego, doceniając to, że w miarę upływu czasu nie zabrakło dobrej jakości trunku.
Kiedy narzeczona jest na wieczorze panieńskim, narzeczony pisze…
Do czego wykorzystam moje ręce? Aby dawać życie, czy przynosić śmierć?
Droga Chrystusa może stać się też naszą drogą.Drogą przez doświadczenie śmierci do pełni życia.
Wpuszczałem Boga do mojego serca tylko na tyle, by nie poprzestawiał mi zbyt wiele w życiu – ot, takie bezpieczne trzymanie Go na dystans. Za zamkniętą bramą.
W tych wszystkich momentach ocala mnie patrzenie nie przez pryzmat efektów, ale przez pryzmat relacji. A do tego właśnie powołuje mnie Bóg – do relacji z Nim. Nie do zgarniania tytułu pracownika miesiąca za najlepsze wyniki w „Królestwo Boże Company”.
„Jemu on uwierzył jako Temu, który ożywia umarłych i to, co nie istnieje powołuje do istnienia” – tak św. Paweł pisze o Abrahamie w Liście do Rzymian (4, 17).
