Bóg jest Wszechmogący – wyznajemy to w każdą niedzielę. Na przestrzeni wszystkich lat wypełnionych niedzielną Eucharystią, katechezą i formacją we wspólnocie to stwierdzenie stało się dla mnie oczywiste. Tak oczywiste, że powtarzałam je bez zastanowienia, bez głębszej refleksji i… bez wiary.
Umarł. A ja tam byłam.
Wydałam Go za 30 srebrników chwilowej przyjemności grzechu, świętego spokoju od problemów świata, znajomych i rodziny, rezygnacji z modlitwy na rzecz ‚ciekawszych i bardziej efektywnych’ czynności…
Jest mądrzejsza ode mnie. Ma świetne żarty. Trenuje regularnie. Pięknie się uśmiecha. Przepysznie gotuje. Świetnie tańczy. Tak dobrze dba o siebie. I do tego jest ładniejsza.
Grzech. Od kilkunastu spowiedzi wciąż ten sam. Nie masz już do siebie cierpliwości. Za każdym razem mówisz, że to już ostatni raz, że teraz musi się udać, że tym razem będzie inaczej.
Żniwo Wielkie 